Afgelopen vrijdag 15 juni moest in sporthal De Hullen te Roden één van de laatste beslissingen in het amateurvoetbal vallen. Een dag later zouden de topamateurs op het veld uitmaken wie de beker zou winnen en de nationale amateurtitel, maar deze avond was de laatste futsal wedstrijd in Nederland. Na de 3-2 overwinning van FFS in Joure moest het eerste team van ONR een achterstand wegpoetsen.

Stipt om 20:00 uur werd er afgetrapt, en nog voordat alle toeschouwers op hun plek zaten opende Martijn Alssema de score al. ONR begon voortvarend en de routiniers van FFS beperkten zich tot het klein maken van het speelveld. Toch scoorde ONR de 2-0 ook al snel. Lart Wolthuis zette de aanval op en stond na een één-tweetje met Benjamin Vogelzang ook als doelpuntenmaker op papier. Maar lang kon er niet genoten worden van deze marge, want FFS kwam met een vrije trap weer op 2-1. Maar nog geen halve minuut later (binnen de tien minuten) scoorde Pieter Lont alweer 3-1 àla Filippo Inzaghi. Hij veranderde een schot van Martijn Alssema van richting. Helaas kon de goede start niet direct uitgebuit worden om de wedstrijd op slot te gooien. FFS kreeg iets meer balbezit en de spelers bleken elkaar ook prima te kunnen vinden. Stom balverlies in een countersituatie leidde de 3-2 in. FFS combineerde eenvoudig de bal langs doelman Peter Hoving. Daarna ontstond er een soort evenwicht die lang duurde. ONR had veruit het meeste balbezit, maar aan beide kansen vielen niet veel grote kansen meer te noteren totdat FFS een minuut voor de rust toch gelijk kwam. Ondanks dat deze stand slecht voor ONR was gingen de hoofdjes niet naar beneden. Het was zelfs nog niet gebeurd in deze spectaculaire eerste helft. Tussen twee tegenstanders in kreeg Benjamin Vogelzang de bal. Hij speelde zich knap vrij, omspeelde ook de keeper fraai en schoof via de paal de 4-3 binnen, waardoor het weer helemaal gelijk stond.

De tweede helft begon wat rustiger dan de eerste helft. Het was wel weer ONR dat als eerste tot scoren kwam. Benjamin Vogelzang kreeg de bal met de rug naar het doel. Ditmaal besloot hij op snelheid zijn opponent te passeren en met links in de verre bovenhoek te knallen. De man in vorm scoorde zodoende ook de 5-3. Op deze stand waren aan beide kanten luttele kansen te noteren, maar mede dankzij goed keeperswerk bleef het lang 5-3. Totdat er in een rebound situatie door FFS net iets alerter werd gereageerd: 5-4. Ook nu had ONR niet lang nodig om tot scoren te komen. Seizoenstopscoorder Martijn Alssema schoot koel de 6-4 binnen. Voor FFS was deze stand zeven minuten voor tijd aanleiding om de keeper te vervangen door een veldspeler om meer druk uit te kunnen oefenen. Maar in eerste instantie waren de kansen juist voor ONR dat het lege doel lang niet wist te vinden. Maar de eerste keer dat het niet vanaf eigen helft geprobeerd werd was het wel raak. Martijn Alssema onderschepte de bal op eigen helft en kon zelf in een streep met de bal richting het vijandelijke doel om eenvoudig de 7-4 (en zijn 42ste seizoensdoelpunt) aan te tekenen. Met nog twee minuten op het bord leek de buit binnen, maar nog geen twintig seconden later vond FFS weer aansluiting toen een van richting veranderd schot door de benen van Peter Hoving heel gelukkig binnen rolde. En zo werd het toch spannend in de laatste twee minuten. Waar alles wat ONR een warm hart toedroeg om de tijd riep viel toch nog de 7-6 in de extra tijd die de goed leidende eredivisie-arbiter Atabas toeliet. ONR mocht nog aftrappen, maar daar bleef het bij. En daarom was het naar 100 minuten spelen 9-9 en moesten strafschoppen de beslissing brengen.

Omdat FFS minder spelers had moest ONR drie man achter houden op de reservebank: Pieter Lont, Hein Luinstra en Kees Pranger. De eerste vijf strafschoppen werden door beide teams koelbloedig benut. Voor ONR scoorden achtereenvolgens Benjamin Vogelzang, Martijn Alssema, Erwin Meijer, Lart Wolthuis en Chris van Rij zonder twijfel hun strafschop. Met name de laatste had een moeilijke strafschop, omdat hij als gastspeler zonder veel speelminuten de druk had dat een misser het einde zou betekenen. Maar Chris van Rij speelde even het ijskonijn en hield de hoop op eerste divisie in stand. Het was daarna de beurt aan de overgebleven keepers om de om en om reeks te beginnen. De FFS doelman vond Peter Hoving op zijn pad. Voordat hij zelf de beslissing mocht brengen kwamen er al mensen het veld in die dachten dat het afgelopen was, maar de concentratie wass nog voldoende voor de aanvoerder om alsnog, via de achterdeur, ONR Futsal 1 naar de op één na hoogste afdeling van het landelijke futsal te schieten. Uiteraard werd het feest gevierd met de ruim aanwezige supporters en daarna intern met de leiding Harm Gritter en Henri Scharft, die deze promotie het meeste toekomt.